Missie geslaagd!

Vandaag hebben zes creatieve geesten als échte blogschrijvers geploeterd in de Bibliotheek in Malden.
Iedereen ging op zoek naar hun eigen verhaal in de foto's die de auteurs uitkozen als hun bron van inspiratie.

Met volle trots presenteren Stichting Whaa en OBGZ Malden de volgende verhalen.

Hele hoge hitte door Lean (10) gaat over een chefkok die besluit een restaurant op grote hoogte te openen.
De Krantenkop door Dante (10) brengt ons naar het exotische Hawai en duikt in het diepe.
Oma danst op tafel  door Marieke (10) is een uiterst dansbaar avontuur vol vreugde en gegil.
Woonboom door Carlijn (11) gaat over hele vervelende grootouders, of toch niet?
Enge hitte door Lieka (12) is een reis door de woestijn naar wel een heel mysterieuze bestemming..
American Boy door Jessica (10) gaat over hoe moeilijk taal, dans, liefde, en Amerika met elkaar samengaan.

De eindresultaten zijn prachtig! Dankjewel allemaal!

Ben jij ook geïnspireerd? Wil je meer leren schrijven? Stichting Whaa gaat een workshop creatief schrijven starten voor kinderen. De workshop zal beginnen wanneer er genoeg aanmeldingen zijn. Lijkt dit je wel iets? Stuur een mailtje met je naam en leeftijd naar info@whaa.nl.

Het team van Malden!

American boy

ik kom net uit het vliegtuig. En ik zie nu al de dansschool . ik heb er echt zin in. Ik loop naar binnen en ik weet niet waar ik heen moet en ik loop maar recht door. Ik  zie een deur en daar stond op. De conrector Herrie. Ik klopten aan en de deur ging open. Ik schrok me rot. Ik zei hallo is daar iemand. Ik liep maar naar binnen. Conrector herrie dat in de grootte stoel . en hij zei ga maar zitten Rosa met een zware stem. Hoi ik had een vraagje naar welk lokaal moet ik. Naar 3b. waar is dat? De trap op en dan naar links en naar rechts en dan ben je er. Oké zei Rosa. Rosa liep naar boven en toen zag ze een jongen een hele knapen jongen ze zei hoi. Maar de jongen zei niks terug. Ze liep veder en toen dacht ze o ja ik zit in Nuw York  ze ging de klas in en ging naast de jongen zitten die ze ook in de gang zat. Ik zei hello I'm rosa and who are you . de jongen zei  hi I'm Thijs. you're new here. Ik zei verlegen yes and it's nice here.  Thijs zei yes it's so cute. De bel gin ik moest naar de dans studio komen met thijs want web moesten een dans maken voor de battle. Ik was zo blij dat ik met een battle mee mog doen. Thijs kwam binnen en zei hello . ik zei terug hello. Thijs zei I'm so in love with you and want to courtship. En ik was zo blij en ik zei no. Nooo no I mean yes. De dans battle kwam er aan de vlogen naar londen en ze ging naar de battle en je waren zo goed dat we hebben gewonnen we zijn 1^e ik ben zo blij. Ik en thijs en de groep bleven daar nog 2 weken en het was zo gezellig. En ze vlogen terug met de baker en ze leefde nog lang en gelukkig J                                 
                                                                                                 geschreven door: Lieka 

De auteur aan het werk

                                                        De inspirerende foto's

enge hitte

ben net verhuist van uit Nederland naar Londen ik mis mijn vrienden echt mijn ouders zeiden dat ik daar wel weer vriendinnen zou vinden maar dat weet ik nou zo echt nog niet. ik ging naar mijn nieuwe huis. mijn nieuwe buren kwamen meteen aanbellen toen ik 1 seconden binnen was. ik heb mezelf nog niet voorgesteld ik heet Katja. ik kreeg al gouw 5 vriendinnen we besloten om met zen alle een groot avontuur te maken ze gingen allemaal naar hun eigen huisje om alle spullen te pakken die ze nodig hadden.we gingen en we waren al meteen in een groot woestijn.

er was een splitsing het waren er 3 ze gingen allemaal een anderen kant op totdat ik alleen was ik vond het heel eng wand je weet nooit wat er gebeurd ik kwam bij een groot huis ik dacht eindelijk ik kan rusten ik ging naar binnen en er verdwenen allemaal dingen ik dacht wat moet ik hier straks verdwijn ik ook.

 ik besloot hier weg te gaan totdat ik neer viel  en echt niet meer kon mijn flesje water was op en mijn eten heb ik ook niet meer. ik bleef daar heel lang liggen totdat mijn vrienden mij hebben gevonden ik werd wakker en kreeg lekker koud water ik liep met ze mee en we waren thuis ze zij ik blijf hier niet langer wonen ik pakten mijn spullen en toen nam ik afscheid. ik belde mijn andere vriendinnen in Nederland en zei dat ik terug kwam en ik pakte het vliegtuig en vloog terug ik was blij mijn vriendinnen weer te zien en veral mijn ouders.hehe ben blij dat ik weer op beide voeten sta. 

                                                

                                                                  geschreven door: Jessica  J

De auteur aan het werk

                                                           De inspirerende foto's

Woonboom

Opgelucht schrijf ik het laatste woord in mijn schrift, eindelijk klaar met dat stomme huiswerk. Het is gewoon kinderarbeid, we krijgen veel te veel huiswerk. Op dat moment liep mijn moeder de kamer binnen. Kom je zo, we gaan naar opa en oma. Maar mam, ik ken ze niet eens! Dan kan je ze mooi leren kennen. Antwoord mijn moeder.  En ik heb mijn huiswerk nog niet af. lieg ik. Dan neem je het maar mee naar oma en opa. Zegt mijn moeder geïrriteerd. Zuchtend sla ik mijn boek dicht en loop ik achter mijn moeder aan. Mokkend loop ik de trap af, waarom moet ook niet die stomme opa en oma,ik ken ze niet eens, ik weet zelfs niet hoe ze heten! Mijn zusje huppelt vrolijk naar mijn moeder en pakt haar arm. Mammie, zijn die opa en oma lief en hoe zien ze eruit? Vraagt ze met een lief stemmetje terwijl ze overdreven met haar ogen knippert. Schijnheilig kind. mompel ik. Mama moest eens weten hoe ze zich gedraagt als zij er niet bij is. Dan is ze echt een duivel.
Ik stap in de auto en pak een boek uit het vak naast me. De oranje koe, zo heet het. ik sla het open en begin te lezen. Mijn zusje doet weer eens irritant en begint me de hele tijd in mijn zij te prikken. Ik negeer haar, dat werkt het best ben ik achter gekomen.

Nienke, leg je boek weg, we zijn er! Tettert Olivia (mijn zusje) in mijn oor. Verward kijk ik naar buiten. We staan midden in het bos, op een of ander parkeerplaatsje. Ik leg mijn boek weg en stap uit. Ik denk niet dat die zogenaamde 'opa &oma' hier wonen dus waarschijnlijk wil mama een boswandeling maken. Olivia stapt ook uit en ze begint meteen door een hoop bladeren te rollen. Daar werd mijn moeder boos om. We lopen al een tijdje door het bos als Olivia 'tengo hambre' tengo hambre! begint te schreeuwen. Ze krijgt Spaanse les op school en nu zegt ze bijna alles in het Spaans. Tengo hambre betekent dus; Ik heb honger. Mijn moeder haalt een koekje uit haar tas en geeft het aan haar. Nienke, wil jij er ook een? Vraagt ze. Nee dankje. Antwoord ik.

Zo we zijn er. Zegt mijn moeder blij. Hier wonen de ouders van papa. Ik mis papa, Olivia probeert aandacht te krijgen door te gaan nephuilen. Ik mis papa ook. Hij is 3 jaar geleden over leden. Mijn moeder wijst naar een enorme boomhut midden in het bos. Wonen ze daar!? Mijn mond valt open van verbazing. De boomhut is gemaakt van bruin eikenhout. Ik loop achter mijn zusje aan de grote wenteltrap op naar boven. Ik kijk naar de deur, geen bel te bekennen. Oh toch wel. Ik druk op de neus van een clown die aan de muur hangt. De clown begint te zingen en ik schrik me rot. Een klein dik mevrouwtje met een roze sportpakje en een klein meneertje met een rond brilletje in lederhose met bretels doen open en zingen vrolijk mee met de clown. Kom binnen, kom binnen, zegt de oma. Wij zijn Robert en Johanna, maar noem ons maar Pietje en oma Lotje. We lopen naar binnen en ik kijk rond. Wat een gezellig huisje vol kleuren. Een lichtgroene bank en een lila tafel. Klein maar fijn! Zegt Pietje. Misschien is het toch niet zo erg om naar opa Pietje en oma Lotje te gaan!

                                                   Einde


Geschreven door Carlijn

De auteur aan het werk

De inspirerende foto's

Oma danst op tafel

Oma danst op tafel

zijn we er nu bijna?? zucht ik. Ja hoor! Roept mijn moeder met haar super-irritante piepstemmetje. Kijk! daar is het! De grot van opa en oma! Pfieuw! denk ik. Snel spring ik onze auto uit. Achterbak open, tas eruit en weg ben ik. Snel een kus op mijn vaders behaarde gezicht, en een knuffel voor mijn moeder. DOEI! Brul ik en dan sprint ik weg. Fijn, opa staat al in de boot om het blubbermeer over te steken. Net als ik in de boot wil springen, zet opa zich af en vaart weg. Ik plons zo het blubbermeer in en kan me nog net uit de kaken van Krokie bevrijden. Snel spring ik de kant op en roep zo hard als ik kan naar opa. OPA!!! je vergeet me! brul ik. Gelukkig hoort opa me. snel keert hij om. Sorry Marieke, zegt opa en laat me de boot in klimmen. Gelukkig gaat het nu wel goed. Snel gaan we het meer over en dan zijn we er. Waar is oma eigenlijk? vraag ik. O, zegt opa. niks aan de hand. Ze stond net op tafel te dansen toen jullie aankwamen. O, zei ik. ik snap het al. Mag ik straks ook op tafel dansen? Vraag ik aan opa terwijl ik mijn allerliefste gezichtje opzet. Natuurlijk. Roept opa. Maar dan moet je wel eerst een potje Veldfeest met ons  spelen. Joepie! juich ik! Mag ik dan het clownsmasker op? Jazeker!  he! we zijn er al! roep ik verbaasd. Ja. zegt opa. Kom je meteen mee naar het veld? Oma is er al met de maskers. Snel rennen we naar het veld. Oma is al bezig. Als ze ons ziet aankomen maakt ze van blijdschap een flikflak. ze gooit de maskers naar ons toe en we beginnen snel. Hoho, zegt oma. we moeten wel eerst het veld-lied zingen. Natuurlijk! Roepen opa en ik in koor. Dan beginnen we te zingen.'''' in het veld, ja in het veld, daar doen we het Veldfeest spel!!"" Dan zetten we de maskers op en beginnen. huuuuuuuuuuuuuu! gillen we. De tijd vliegt om met dit spel. En dan is het eindelijk tijd. Tijd om op tafel te dansen! Hups! daar gaan we! De tafel op! We zetten het liedje Oelala op. yeah! dit is echt cool! Denk ik. We dansen en we springen. Maar opeens.... BOEM!! Wat was dat? roept opa. Help! gil ik. We kijken naar beneden. Dan zien we oma op de grond liggen. Opa en ik schrikken. Van schrik vallen we ook van tafel. Dan beginnen we hard te lachen. Opa lacht zo ongelooflijk hard dat oma en ik oorpijn krijgen. Als we uiteindelijk weer gekalmeerd zijn vertrekken we naar het grote bed. We gaan gezellig met zijn drieën onder het schaap liggen. We trekken aan de baard van de dwerg en het licht gaat uit. Ik verheug me nu alweer op de volgende dag. De volgende heerlijke en avontuurlijke dag bij mijn knotsgekke opa en oma.



verhaal geschreven door Marieke.

De auteur aan het werk

De inspirerende foto's 

De krantenkop

                        Geschreven door Dante De Jong

Oahhh gaapte ik waar ben ik? Ik keek om me heen ohja ik was in het nieuwe huis. Ik was verhuisd waarheen weet ik niet meer het begon met Nij nog wat. Ach ja wat boeit het me nou ik wil terug. Terug naar mijn oude huis en niet meer in dit saaie huis, er gebeurt hier toch niks. Ik stond op en liep naar beneden de krant stak uit de brievenbus. Gelukkig die was er wel ik pakte de krant en liep naar de bank. Vergeten beeld las ik snel bladerde ik verder dat vergeten beeld maakt me niks uit dat was nu al drie dagen in het nieuws en ze hadden het nog niet gevonden. 

HAWAI- Er is een gezonken schip gevonden daar J. M. Nieken. Dat is een erg bekende duiker. 

Oahhh gaapte ik. Ik keek om me heen en zag de blauwe zee. Ohja ik was in Hawai ik lag in mijn witte hangmat wat lag ik lekker! Zal ik maar eens in de blauwe zee gaan duiken dat lijkt me leuk. Even later zwom ik in de zee het was heerlijk en helemaal niet koud. Wat zag ik daar ik zwom ernaartoe wauw het was een heel mooi schip en oud ook. Ik zwom weer naar boven mensen mensen help er ligt hier een schip. Er zwommen gelijk een paar duikers naar me toe. 

Bedankt mensen bedankt ik weet het ik heb het goed gedaan. Ik stond op het erepodium bijna heel Hawai stond langs het podium. Ze waren het schip al heel lang kwijt er zat wel 100.000 euro in en ik kreeg een deel. Yes ik ben rijk rijk! Lisa, Lisa riep de menigte.

Lisa wakker worden huh wat! Je lag op de bank te slapen. Ooh jammer het was dus maar een droom. Er kriebelde iets in haar zak ze voelde en het was een briefje van 100 euro dus toch maar nee... 

Einde. 

De auteur aan het werk

De inspirerende foto's

hele hoge honger

Ik heb een restaurant in een hele hoge wolken krabber.

Het restaurant dat heet LER ik ben er chefkok.
En mijn het staat in Noorwegen in de stad Oslo.
En het is een toprestaurant

Ik heb het opgericht en ben er ook nog eens de baas over.
Tot vandaag was alles rustig maar vandaag gebeurde het een klant met hoogtevrees!!!!!!!!!!!
Hij kwam bibberend binnen en zei doe maar een pizza salami, en ik zei is goed.
En toen ik het even later bracht gebeurde het hij werd hele maal dol van de hoogtevrees.
Hij rende door het restaurant hij duwde alle tafels om en hij rende naar boven naar het dak terras.
Hij rende naar de reling en twijfelde even en sprong er van af!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ik rende er naar toe en keek naar beneden en zag dat hij gewoon en parachute!!!!!!!!!!!!!!!
Ik was heel verbaasd maar rende toen snel naar beneden om hen op te wachten.
Even later was hij ook beneden de politie de brandweer waren er ook.
Hij werd aan gehouden en ze vroegen waarom hij dat deed,
hij zei dat hij hoogte vrees had en dat hij het wou proberen om er te eten.
Want er werd gezegd dat het eten er heel lekker was.

Toen vroegen ze aan mij waarom ik het daar had gebouwd.
Want ze zeiden dat ik dat kon verwachten dus werd ik ingerekend.
Ik moest naar de rechter en kreeg 10 jaar celstraf.
In zit ik nu voor 10 jaar in de cel. van een toprestaurant naar de cel!!!!!!!!!

einde   geschreven door lean

De auteur aan het werk

               De inspirerende foto's